Liga Mistrzów - CHAMPIONS LEAGUE
Rozgrywki Ligi Mistrzów (UEFA Champions League), w których uczestniczą największe klubowe potęgi Europy są międzynarodowym turniejem piłki nożnej rozgrywanym co roku (od jesieni do wiosny). Rozgrywki zostały dokładnie rozpoczęte miesiąc po pierwszym w historii Kongresie UEFA (Union of European Football Associations), który odbył się 2 marca 1955 w Wiedniu.
Francuscy założyciele
Założycielem tych elitarnych rozgrywek nie była UEFA, lecz dziennikarze francuskiego L'Equipe. W momencie, kiedy członkowie UEFA interesowali się uformowaniem turnieju drużyn narodowych, francuski dziennik L'Equipe i jego wydawca - Gabriel Hanot, pragnęli stworzyć turniej o randze europejskiej. Hanot, wraz z kolegą Jacques Ferran'em, zaprojektowali plan turnieju, który miałby się odbywać w środy przy sztucznym oświetleniu.
Początek w Lizbonie
Drużyny uczestniczące w rozgrywkach zorganizowanych przez L'Equipe nie musiały być mistrzami swojego kraju. W turnieju brały udział kluby, które cieszyły się uznaniem wśród kibiców. 16 zespołów zostało zaproszonych na spotkania, które odbyły się 2 i 3 kwietnia 1955 roku. Następnie nastąpiło zatwierdzenie reguł stworzonych przez L'Equipe. Pierwszy oficjalny mecz Pucharu Mistrzów odbył się w Lizbonie, gdzie miejscowy Sporting zremisował z Partizanem Belgrad 3:3. W rewanżu lepszy okazał się zespół z Jugosławii, który pokonał swojego rywala 5:2 i awansował do dalszej części rozgrywek.
Dominacja Realu Madryt
Real Madryt bez wątpienia dominował na początku rozgrywek Pucharu Mistrzów, wygrywając pięć pierwszych finałów. Żaden inny zespół od tamtego czasu nie może pochwalić się taką passą. Po panowaniach "Królewskich" triumfami w Pucharze Mistrzów mogły cieszyć się inne kluby. Trzema kolejnymi zwycięstwami mogą pochwalić się zespoły Ajaxu Amsterdam i Bayernu Monachium. Żaden klub jednak nie potrafił na dłuższy okres utrzymać swojej dominacji. Ajax czekał 22 lata na dodanie czwartego tytułu do hat-tricka, uzyskanego w latach 70. Zwycięstwo Realu w 1998 było ich pierwszym od 32 lat. Wygrana Bayernu w rzutach karnych w Mediolanie w 2001 roku zakończyła 26-letnie oczekiwanie na czwarte zwycięstwo w Pucharze Mistrzów.
Sukces Liverpoolu
Cztery zwycięstwa Liverpoolu pomiędzy 1977 a 1984 zasługują na szczególne uznanie, ponieważ angielski klub zdobył cztery razy Puchar Europy z istoty różnymi zespołami. 'The Reds" zajaśnieli ponownie w Europie w 2005 roku. Zespół z Anfield Road przegrywał z AC Milanem do przerwy 0:3, jednak udało mu się odrobić te straty w ciągu sześciu minut i doprowadzić do rzutów karnych. Jerzy Dudek był bez wątpienia bohaterem finału tej edycji Ligi Mistrzów, Polak obronił dwa rzuty karne i zapewnił swojemu zespołowi zwycięstwo 3:2. Był to najbardziej ekscytujący i pamiętny finał.
Lista honorowa
Real Madryt odniósł jak dotąd największe sukcesy w Lidze Mistrzów, do niego należy rekord zwycięstw (9) i występów w finale (12). Za hiszpańskim zespołem plasuje się z sześcioma zwycięstwami AC Milan, z pięcioma Liverpool oraz z czterema Ajax i Bayern. Do sukcesu Milanu w sezonie 2002/03 doprowadził maraton 19 spotkań, który rozpoczął się w trzeciej rundzie eliminacyjnej do Ligi Mistrzów, zakończył się zaś zwycięstwem w finale nad Juventusem w konkursie rzutów karnych.
Zmiany w turnieju
Od 1955 roku mecze Pucharu Mistrzów były rozgrywane w systemie knock-out. 16 drużyn dzielono na osiem par, zwycięzca dwumeczu awansował do dalszej części rozgrywek. W sezonie 1992/1993 nadszedł główny punkt zwrotny w historii Pucharu Mistrzów. Zmieniono nazwę turnieju, który od tej chwili nazywa się UEFA Champions League. Wprowadzono rundę kwalifikacyjną w której wzięło udział 8 zespołów. Zwycięzcy dwumeczów awansowali do pierwszej rundy, która liczyła sobie w sumie 32 ekipy (4 drużyny z rundy kwalifikacyjnej + 28 drużyn, które bezpośrednio brały udział od pierwszej rundy). Utworzono 16 par i podobnie jak wcześniej o awansie decydował dwumecz. Drugą rundę również była rozegrana systemem pucharowym, utworzono 8 par, zwycięzcy zapewniali sobie awans do fazy grupowej. 8 ekip dzielono na dwie grupy, które liczyły sobie po cztery zespołów. Zwycięzcy grup rozgrywali ze sobą mecz finałowy.
Niewielkie zmiany wprowadzono w sezonie 1993/1994. W rundzie kwalifikacyjnej wzięło udział 20 zespołów. Dalsza faza rozgrywek nie zmieniła się oprócz tego, że z każdej z grup awansowały po dwie najlepsze drużyny, które tworzyły półfinał. UEFA zdecydowała się wprowadzić takie zmiany, ponieważ uważała, że turniej stanie się dużo ciekawszy.
W sezonie 1994/1995 wprowadzono jedną rundę kwalifikacyjną w której wzięło udział 16 zespołów. Następnie 16 drużyn (8 zwycięzców rundy kwalifikacyjnej + 8 drużyn, które bezpośrednio awansowały do fazy grupowej) dzielono na cztery grupy, po cztery ekipy w każdej. Dwa najlepsze zespoły z każdej z grup awansowały do ćwierćfinału. Sezon 1997/1998 przyniósł kolejne zmiany. Stworzono drugą rundę eliminacyjną, która wyłaniała 24 zespoły. 24 ekipy podzielono na sześć grup, po cztery drużyny w każdej. Podobnie jak wcześniej z każdej z grup awansowały po dwa najlepsze zespoły. Dalsza cześć turnieju była rozgrywana systemem pucharowym. Na kolejne zmiany nie trzeba było długo czekać. W sezonie 1999/2000 dodano trzecią rundę kwalifikacyjną oraz zwiększono liczbę drużyn biorących udział w fazie grupowej. 32 ekipy, które awansowały do fazy grupowej rozgrywek podzielono na 8 grup. Dwa najlepsze zespoły z każdej z grupy awansowały do kolejnej fazy grupowej, która liczyła sobie 4 grupy po cztery zespoły. Zwycięzcy grup i drużyny z drugich miejsc awansowali do dalszej części turnieju, która była rozgrywana systemem pucharowym. Od sezonu 2003/2004 postanowiono wycofać drugą fazę grupową i zastąpić ją systemem pucharowym.
Finały Pucharu Mistrzów
1956 Real Madryt - Stade de Reims 4:3
1957 Real Madryt - Fiorentina 2:0
1958 Real Madryt - AC Milan 3:2 po dogr.
1959 Real Madryt - Stade de Reims 2:0
1960 Real Madryt - Eintracht Frankfurt 7:3
1961 Benfica Lizbona - FC Barcelona 3:2
1962 Benfica Lizbona - Real Madryt 5:3
1963 AC Milan - Benfica Lizbona 2:1
1964 Inter Mediolan - Real Madryt 3:1
1965 Inter Mediolan - Benfica Lizbona 1:0
1966 Real Madryt - Partizan Belgrad 2:1
1967 Celtic Glasgow - Inter Mediolan 2:1
1968 Manchester United - Benfica Lizbona 4:1 po dogr.
1969 AC Milan - Ajax Amsterdam 4:1
1970 Feyenoord Rotterdam - Celtic Glasgow 2:1
1971 Ajax Amsterdam - Panathinaikos Ateny 2:0
1972 Ajax Amsterdam - Inter Mediolan 2:0
1973 Ajax Amsterdam - Juventus Turyn 1:0
1974 Bayern Monachium - Atletico Madryt 1:1 po dogr. i 4:0
1975 Bayern Monachium - Leeds United 2:0
1976 Bayern Monachium - AS Saint-Étienne 1:0
1977 Liverpool F.C. - Borussia Mönchengladbach 3:1
1978 Liverpool F.C. - FC Brugge 1:0
1979 Nottingham Forest - Malmö FF 1:0
1980 Nottingham Forest - Hamburger SV 1:0
1981 Liverpool F.C. - Real Madryt 1:0
1982 Aston Villa - Bayern Monachium 1:0
1983 Hamburger SV - Juventus Turyn 1:0
1984 Liverpool F.C. - AS Roma 1:1 po dogr., karne 4:2
1985 Juventus Turyn - Liverpool F.C. 1:0
1986 Steaua Bukareszt - FC Barcelona 0:0 po dogr., karne 2:0
1987 FC Porto - Bayern Monachium 2:1
1988 PSV Eindhoven - Benfica Lizbona 0:0 po dogr., karne 6:5
1989 AC Milan - Steaua Bukareszt 4:0
1990 AC Milan - Benfica Lizbona 1:0
1991 Crvena Zvezda Belgrad - Olympique Marsylia 0:0 po dogr., karne 5:3
1992 FC Barcelona - Sampdoria Genua 1:0 po dogr.
Liga Mistrzów UEFA
1993 Olympique Marsylia - AC Milan 1:0
1994 AC Milan - FC Barcelona 4:0
1995 Ajax Amsterdam - AC Milan 1:0
1996 Juventus Turyn - Ajax Amsterdam 1:1 po dogr., karne 4:2
1997 Borussia Dortmund - Juventus Turyn 3:1
1998 Real Madryt - Juventus Turyn 1:0
1999 Manchester United - Bayern Monachium 2:1
2000 Real Madryt - Valencia CF 3:0
2001 Bayern Monachium - Valencia CF 1:1 po dogr., karne 5:4
2002 Real Madryt - Bayer Leverkusen 2:1
2003 AC Milan - Juventus Turyn 0:0, karne 3:2
2004 FC Porto - AS Monaco 3:0
2005 Liverpool F.C. - AC Milan 3:3, karne 3:2
2006 FC Barcelona - Arsenal F.C. 2:1
Lista najlepszych strzelców
Stan na 2 września 2006 Ranking z lat 1955-2006.
53 - Andrij Szewczenko (Dynamo Kijów, AC Milan, Chelsea) (od 1994)
51 - Raśl Gonzįlez (Real Madryt) (od 1995)
49 - Alfredo di Stéfano (Real Madryt) (1956-1964)
47 - Ruud van Nistelrooy (PSV Eindhoven, Manchester United) (od 1999)
46 - Eusébio da Silva Ferreira (Benfica Lizbona) (1961-1974)
41 - Thierry Henry (AS Monaco, Arsenal F.C.) (od 1998)
38 - Filippo Inzaghi (Juventus Turyn, AC Milan) (od 1998)
37 - Alessandro Del Piero (Juventus Turyn) (od 1996)
36 - Ferenc Puskįs (Honvéd Budapeszt, Real Madryt) (1957-1966)
35 - Gerd Müller (Bayern Monachium) (1973-1977)
32 - David Trézéguet (AS Monaco, Juventus Turyn) (od 1998)
31 - Fernando Morientes (Real Madryt, AS Monaco, Liverpool FC), (od 1997)
30 - Patrick Kluivert (Ajax Amsterdam, FC Barcelona, PSV Eindhoven) (od 1994)
30 - Francisco Gento (Real Madryt) (1956-1970)
30 - Rivaldo (FC Barcelona, AC Milan, Olympiakos Pireus) (od 1997)
